Friday, July 25, 2008

Trying on His Wings

Martijn Anna Antonius Hermse
July 21, 1952 - July 25, 2008

Martijn passed peacefully at 1:45 AM in our home surrounded by his family and friends. He did indeed die with a smile on his face having spent a day greeting select family, friends and care providers, particularly our beloved Dr. Maurice Bom whose professionalism and personal warmth guaranteed Martijn a safe passage. 

The funeral will be held on Wednesday, July 30th, at the St. Janskerk in the Vrijthof Square here in Maastricht. A coffee table will offered afterwards at the Fort St. Pieter. We invite those of you can to come to the memorial service that Martijn and I together carefully planned. It will be beautiful and befitting his life. All are welcome.

As you can guess I exist now in a suspended state after such an intense period of focusing almost solely on the care of my beloved. Witnessing his death in our own bedroom, surrounded by light and love does make his passing more recognizable but not more welcome. Yes, for him I am so relieved - his pain that was great at the very end is over. But mine in finding a way, a world apart from him now begins. And so it is.

Here is the text I have written for Martijn's service in English and translated into Dutch by his brother, Janus, who has been my rock and support:


MARTIJN HERMSE: A LIFE OF LEARNING AND LOVE

For my beloved husband, Martijn, a true gentleman and scholar, and my best friend

Teaching is more difficult than learning because what teaching calls for is this: to let learn. The real teacher, in fact, lets nothing else be learned than learning. His conduct, therefore, often produces the impression that we properly learn nothing from him, if by "learning" we now suddenly understand merely the procurement of useful information.

- Martin Heidegger 

On our wedding day, almost 13 years ago, Martijn was called a “real wise guy” by a friend who intended fully the double meaning – signifying both his status as a joker or a trickster, and its ancillary meaning – a truly wise man. My beloved husband was both. He often made others comfortable by making funny jokes, catching his ‘audience’ off guard. I believe he surfaced this version of “the wise guy” because he was, in truth, a bit more intellectual than many of his listeners. So, he gently diffused many situations for them by ‘making light’ of a deep subject.

It took me a long time to appreciate this aspect of Martijn. I so admired and respected his mind that I often grew irritated when he played his verbal tricks. I wanted his intellect to shine, but his modesty prevailed. Thankfully, I grew to understand that this was yet one more aspect of his truly unique and engaging character. Thankfully, also, during our years in Maastricht, I was granted the time to be with Martijn when he was engaged with his family, whom he loved truly, madly deeply, to witness, learn, and come to appreciate his form of gentle wisdom - his “real teacher” self, as Heidegger states.

For myself and many others, Martijn will remain the ultimate teacher - by modest example. He needed no classroom, no lecture hall and no dissertation to shine his incredible intellect on any subject - from economy to environment to gastronomy to human rights to animal rights. He stands apart as a great intellect who required no fame or fortune for his wisdom. Rather, Martijn solidly inhabited a rare universe where his own armchair sufficed, and his many acolytes came naturally, drawn by his warmth and authenticity. Martijn was constant in a world of ever changing attitudes. He held his beliefs as tightly and mightily as he held those lucky enough to find themselves in his vast, loving nature. I am blessed to have been held tightly in his strong and constant arms almost everyday for 13 years. Although this temporal time was far too short, we have promised to each other that a love like ours can and shall shine through space and time to bond our souls for eternity. Those of you who have also been touched by Martijn can hold him – his humor, warmth and wisdom – eternally, and continue ‘to let learn’.

- Forever yours, Susan 

Dutch version:

Onderwijzen is moeilijker dan leren want wat onderwijzen vereist is dit: laten leren. De ware docent zorgt in feite dat er niets anders geleerd wordt dan te leren. Daardoor komt het dat hij door zijn gedrag vaak de indruk wekt dat we juist niets van hem leren, tenminste als wij nu plots onder “leren” verstaan: het louter verwerven van nuttige informatie.

- Martin Heidegger

Op onze huwelijksdag, bijna 13 jaar geleden, werd Martijn door een van zijn vrienden een “echt wijze man” genoemd, hiermee bewust doelend op de dubbele betekenis van zowel Martijns reputatie van grappenmaker en mensen voor de gek houden, als de gewone betekenis van een werkelijk wijze man. Mijn echtgenoot was beide. Hij stelde anderen vaak op hun gemak door grappige dingen te zeggen, waarmee hij zijn “toehoorders” in bescherming nam. Ik ben ervan overtuigd dat hij deze versie van “wijze man” koesterde omdat hij in werkelijkheid intellectueler was dan velen van zijn luisteraars. Op deze manier redde hij menig situatie door een zwaar onderwerp “lichter te maken”.

Ik had enige tijd nodig om dit aspect van Martijn te leren waarderen. Ik bewonderde en respecteerde zozeer zijn intelligentie dat ik mij vaak ergerde als hij weer met zijn woord-spelletjes bezig was. Ik wilde dat zijn intellect laten schijnen, maar zijn bescheidenheid voerde de boventoon. Gelukkig leerde ik mettertijd begrijpen dat dit juist weer een ander aspect van zijn uniek en innemend karakter was. Ook ben ik dankbaar dat ik, gedurende onze jaren in Maastricht, de tijd gekregen heb samen met Martijn te zijn als hij bij zijn familie was, van wie hij intens en oprecht veel hield, om getuige te zijn en te leren van zijn milde wijsheid, van zijn eigen “ware docent zijn”, zoals Heidegger zegt.

Zowel voor mijzelf als voor vele anderen zal Martijn de ultieme docent blijven - als een bescheiden voorbeeld. Hij had geen klaslokaal nodig, geen collegezaal en geen proefschrift om zijn ongelooflijk intellect uit te stralen over alle mogelijke onderwerpen - van economie tot milieuzaken, van gastronomie tot mensenrechten, of zelfs tot dierenrechten. Hij is uniek vanwege zijn grote intellect dat roem noch fortuin verlangde voor zijn wijsheid. Nee, Martijn woonde eerder in een zeldzame wereld waarin hij genoeg had aan zijn fauteuil en waar zijn vele acolieten als vanzelf kwamen, aangetrokken door zijn warmte en eigenheid. Martijn was een constante factor in een wereld van steeds veranderende opvattingen. Hij hield even onverschrokken vast aan zijn overtuigingen als hij vasthield aan degenen die het geluk hadden van zijn liefdevolle aard te mogen genieten. Ik voel me bevoorrecht dat ik gedurende bijna 13 jaar dagelijks door zijn sterke, stevige armen omarmd ben geweest. Ondanks dat deze vergankelijke tijd te kort heeft geduurd, hebben wij elkaar beloofd dat een liefde als de onze kan en moet stralen door ruimte en tijd om onze zielen te verbindenbin voor de eeuwigheid.
Wie van de aanwezigen hier door Martijn zijn geraakt, kunnen - zijn humor, warmte en wijsheid - voor eeuwig bewaren, en verdergaan met “laten leren”.

- Voor altijd de jouwe, Susan



2 comments:

Anonymous said...

BEAUTIFULLY SAID, SUZE, AND SO ACCUTELY ACCURATE! MARTIJN WAS TRULY "ONE OF A KIND"! I FEEL INCREDIBLY FORTUNATE TO HAVE EXPERIENCED "FIRST-HAND" HIS WIT AND WISDOM. MY NAIVETE EARLY ON IN OUR MEETING WAS OFTEN FODDER FOR HIS JOKING. I LEARNED TO WELCOME AND APPRECIATE HIS HUMOR AS IT WAS HIS WAY OF SHOWING LOVE! SPECIAL MAN, SPECIAL FRIEND. HE WILL BE MISSED. ROB

Anonymous said...

May he rest in Peace..and his soul fly to the heavens..suzie i love you wish i was there for you to kiss your keppie and (((((((((hug)))))))))))) you ..

your cuz
hannah